پنج گنججنوب شرقرسانهرودبارجنوبفاریابفرهنگقلعه گنجکهنوجمنوجاننخبگان

شعر محلی کهنوجی جیرفتی و رودباری از شاعران بزرگ هفت گنج

شعر محلی کهنوجی جیرفتی و رودباری

شعر محلی کهنوجی ، جیرفتی  یا در مجموع هفت گنج جنوب رودبارزمین

سلام به هر آنکس که قلبش برای سرزمین چیل و شوره و بارشت و پیچاک و گورگز و مُغ و گاچو و عشق و بیل و نان و داس و کجک و کاشک و کونزیل و دومبیل و کرته و خالپور و مهربانی و …. میتپد. و سلام به نادره های زمان که کُمکُمه ی قلبشان دریپ و سرریز از احساسهای ذیل و ناب است و سلام به هرآنکس که فراخوانده سفره عشق است و سلام به سیمای سبز ساده ی شما همنفسان…

اشعار منتشر شده در این پست از آقایان: رحمت اله دبیر ، محمد بخشی ، مراد ذوالفقاری ، جهانگیر فیروزی ، عبدالرضا آهوزرین ، میثم دست خوان و پرویز فتحی ، یوسف مجیدی و خانم خرازی می باشد

شعر محلی کهنوجی جیرفتی و رودباری از شاعران بزرگ هفت گنج


گلی ای چادن رنگیت بگردم

هلاک آه دلتنگیت بگردم

ادونم بی دهل سخته چمیدن

بچم تا ندر سرکنگیت بگردم


جگر درده پیــــــامی رد بدل کن

نهال ور خاک بنند ای مو بغل کن

نداروم آرزویی جــــون دایه ت

بیا هم یدفه حرفــــــــم عمل کن


همه کشت و کشاری سرد برده

مغ و دره و کنــاری سرد برده

تمام کت پلنگونوم مو گفتر آ شو

ولی آخرخیـــــــــاری سرد برده


خدنگیش زِ دلُم زالی کِ وُ رو

طَرَف بَی مُو بَد احوالی کِ وُ رو

مو نافَهمُم کِ چِم گُ اَی مُو رنجی

اَگٌفتِت اَی کَفَس بالی کِ وُ رو

زدی کِمریتی اَ رَو پُله وُون دل

نَمِشتی عِشک وُ ، پامالی کِ وُ رو

مُو حاکم کوتُ آ ، خَی حُکم بَعدی

به کَولِ شَهریُن حالی کِ وُ رو


مُو اَرَم آبال دَوارُن ، اَگه تاهِستی بیا

تَک وتَنها تو خِیارُن ، اَگه تاهِستی بیا

اَگه دایَت ناهلِتِت ناموَی دِگه گُوَر مُو بیای

آ که رو وَر سبزوارون ، اَگه تاهستی بیا

کارِ مُو خَی تو طرف ، به مَیِد ابوالفضل جُور اَبو

بَد همه ی اِیی کار و بارُن ، اَگه تاهستی بیا

اَگه نَت دیستُم عزیز، پَسین جُمِه پای کُنار

مُن اَیام بُهنَی مزارُن ، اَگه تاهستی بیا

کولِ مُو کولِن ، بِدی مُو حتماً آتی ایام

خَی سِجل اول گدارُن ، اَگه تاهستی بیا


سُرونی سُرخرو بُشکی پلیچاک

دوچشمی زمهریرو دستونی پاک

گُلویر جونمرگشته نمِشناخت

اگُفتت شهری یه خُوی مانتو چاک

عجب سال خوشی سال امسال

بهــار بوده بچر ای گــــــاو مهچال

بچر تا شیر و میهونت بدوشـــــم

اچسپه دوغ و ماستت پای چنگال


مو دلم نازکه مث نون تیری

تو عزیز دلمی تا وخت پیری!!


تو واکهاً عمــــر منی خدا درازت بکنه

مث کهورون بلند هم سرافرازت بکنه


گمونم مهر مو ای دل تو روته

گمونم تو گپیت ای مو شنوته

مونم دونست ای برخورد دوشیت

گمونم که یکی زیر دل تو کوته؟؟؟


مو ای داغ تو زیل بودم حسابی

و نخش رو حصیل بودم حسابی

کشیدی پیچکم ای بس غم تو

عزیزم چیل پچیل بودم حسابی!!


بهل خی چشمونت درد دل کنُم مو ؟

برم شهــــــــــــر دگه منزل کنُم مو ؟

ایطـــــــو ناراحتُم ای دست دنیـــــا

اویتوم دور دلُــــــــم کاه گل کنُم مو ؟!!


تو دلُم اَبری اَبو بغض گرون غـــــم تو

با بَیوم ای چِشونم دوله چَکونه غم تو

آروم آروم هی اَباره تو شوون بیکسی

سرِ زرده تا دَم کروســـــــخون غم تو


اگه اویتت بدیدی شادمونی

آ هم تو فصل عشق و مهربونی

بیا تو عیشُم آتی نگاه کن

کلی کهکهه کلی هورا فلونی !!


عجب اِشکستت آ عهدی که بستت!

بره گُم به خی یه اخلاق پستت!

بلا نسبت ببــــــــــو ای جمع حاضر

مو خر بودم دلم دادم به دستت!


چُکیدُم خـــاک پاک پای دلبر

دلُـــم منده گُور میلاک دلبر

هَنو مستُم مُو ای طرز نگاهی

شراب چشمونی گیراک دلبر


بیـــــا ندرت بهم دردت به جونم

دلـــــم تنگ توین کردی اخونم

پسینی خی خودم پوخُم ادونی

تو نَت فهمی که مو تنها امونم!!?


شوِ عیده بیا عیـــدی دلُم بِه !

دو سه روزی بیا هم، منزلُم بِه !

خبر داری مو تریاکی تو بودُم

بیا لولـــــی بپیچ هم محفلُم بِه !!


مُنُم رَستا برَن مَرکـی خدایی!

عجب اِیی کار ما کُندن پسینی!؟


ای کُل جلا اکـــــــــردنه محضی چراگ زوری بیه

مختار شوون روزه اگره , هر نیم ساعت اشکندتی

جمعه ارو کـــوه کلات , محضی چراگ زوری بیه

مختار شوون تا سرسحر , ای پای گلیف جُم ناخوره

هرچــــی بدیده اخوره , محضی چراگ زوری بیه

باوای چراگ وی کومونی اُ آرچنی یه در خونه

کوشون چراگم پای مونر , محضی چراگ زوری بیه

مو نشترم رو بُـمبلوک , ای پشت سرُم یه جفت لگد

مختار پـیس خندی ازه , محضی چراگ زوری بیه

اِتی چراگ , وی رو کجی , ای دست مُـخَک زوری نیَه

خداوکیلی خوتــــــــروم , تو خوو چراگ زوری ایَه


سُر باوات اگــو سنگی غلیده

سُر باییت اگـــــو سیبی گلیده

دگـــه پز دادن خالیت ای چن

سُرون موت اگــو چاهی چلیده


مُو ندر آ کچو دستت اگردُم

مُو ندر پنجه شستت اگردُم

اخاهی تا گپ آخر بدونی

مُو ندر آ دو چش مستت اگردُم!


مـــــــــــــــــروت ای دلت کوچیــــده کاکا

دو چشـــــــــــــــم غیرتت نادیده کاکا

موشون کشت و خشممون بارشون دا

تفنگ برنوت پوسیـــــــــــــــــــده کاکا


دلُم تنگه عزیزُم بَی گپونت !

بچوشُم کند شیرین لبونت !

بلن بالای میونچیلی کجایی؟

مبارک ببو عزیز بله بُرونت !!

***

دو چشمت چش کونزیلن دلاله !

درشت و آبی و زیلن دلاله !

اگر چه مو خشم گودی اگردُم دل و دینُم آتاک چیلن دلاله !!؟

***

به هر گَوم یار میلاکی موشون بو !

گل نورس و پیچاکی موشون بو !

امیدوارُم که روز خوش ندیدن

هما نوزاد نمی ناکی موشون بو !

***

پسینی نمزدم نازی که و رو !

مثل یه کفتری بالی که و رو !

دو ساعت التماسم که بمونه

ولی ای مو لگدمالی که و رو !

***

فلانی بیچه دلبار ای مو بوده ؟

مو چم گفته که بیزار ای مو بوده ؟

اگه خواهه خودی اغدی ببنده

ننه اش بیچه طلبکار مو بوده ؟؟

***

کمو ور گن که یکرنگی ببیزُم !

به میلاک سهت چنگی بگیزُم !

بیارُم دسته ای خی ساز و تنپک

سر عیش تو سرکنگی بریزُم !


پسینی عیش تویه، خونم عذایه

به والله باوری تو ذهن مو نایه

ارم طوری که مردم کُل بپرسن

فلانی نامرا همرو کجایه؟!


دلُم سر راهت نشته پسینی

نگاهت ای مُنی کُشته پسینی

تله سیلی بکن ورسون جیرفت

دلُم آویز خرپشته پسینی !!

*************

پشیمونُم که تو گوشت زدُم مُو !

سه سال و خورده ای جوشت زدُم مُو !

خریدُم آدکلون ای شهر کهنو

تو خُوتی به روپوشت زدُم مُو !

*************

شوی که ور نگاهت خیره بودُم !

و لای مودُنت مث گیره بودُم!

اگه تریاکیه عشقی دلاله !

بکَشیم که امشو شیره بودُم!!

**************

تو وی ناز و چَمَک یهتی دلاده!

به بُهنی کَمَک یهتی دلاله!

قرار خودمونم تاریک مشوره

چطو بو کم کمک یهتی دلاله؟؟

**************

خبرشون که ولت مرده به قرآن

عجب اعصابومم خردن به قرآن

ایطو رنج و غم و دردم کشیده

سرُم ای تو ترک برده به قرآن .؟ ( شعر جیرفتی )


امیدوارُم که سالم سر نیایی

بهی مهتاد و ای بندر نیایی

شش هفت ساله مونت سرکار هشته

بره که ای عذابُم در نیایی !! ( شعر جیرفتی )


تبسم بر لب ریحان میونچیل

غرور کشور شیران میونچیل

مبارک باشد این واژه به نام

عروس ملی ایران میونچیل

************** ***************

فدای بیبیک ذیل دو چشمت

مو ندر سرمه نیل دو چشمت

اگوم خیشت هما وختی اگروی

هلاکم بی میونچیل دو چشمت

وجه تسمیه میانچیل : میونچیل را به این علت میونچیل میگو.یند که میان دو چیل قرار دارد یکی رودخانه هلیل و دیگری چیل شور.چیل به بستر آب میگویند که به کندی حرکت میکند و در آن کل و کاشک میروید و گاه در آن باتلاق به وجود می آید. ( شعر محلی کهنوجی )


 

منبع: وبلاگ مهدی اقتداری شاعر خوش ذوق جنوب کرمان

 

 

مطالب مرتبط:


اشعار شاعران رودبار جنوب ، منوجان ، قلعه گنج ، کهنوج و فاریاب

اشعار عاشقانه محلی شاعران رودبارجنوب در وصف معشوق

اشعار محلی حبیب میرزایی و صابر میرکی از شاعران بزرگ تمگران

دانلود آهنگ تفنگ قنبر نارویی با لینک مستقیم و سرعت بسیار بالا

من صدای جازموریان خشکیده ام ، گفتگو با مهدی میرزایی

مدیر

تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد / وجود نازکت آزرده گزند مباد

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا